clamito

clamito
clāmĭto, āvi, ātum ( part. pres. nom. plur. clamitantis, Varr. ap. Non. p. 356), 1, v. freq. n. and a. [clamo], to cry out violently or aloud, to bawl out, vociferate (class., esp. freq. since the Aug. per.; in Cic. only twice; not in Quint.; usu. of human beings).
I.
Neutr. (rare):

ut illi clamitant,

Cic. Caecin. 3, 9;

of a bird: ipsum (passerem) accipiter... vano clamitantem interficit,

Phaedr. 1, 9, 7.—
II.
Act.
A.
With the words or thoughts uttered as object.
1.
With direct citation:

Chremes clamitans: Indignum facinus,

Ter. And. 1, 1, 117:

atque clamitas, Laterensis: quo usque ista dicis?

Cic. Planc. 31, 75:

quidam caricas vendens Cauneas clamitabat,

id. Div. 2, 40, 84:

Volero, clamitans provoco,

Liv. 2, 55, 7:

ad arma, et: pro vestram fidem, cives, clamitans,

id. 9, 24, 9; 27, 48, 12; Suet. Aug. 40; Tac. A. 1, 18.—
2.
With acc. and inf.:

clamitabat falsa esse illa, quae, etc.,

Cic. Tusc. 2, 25, 60:

saepe clamitans, liberum se... esse,

Caes. B. G. 5, 7; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 12, 2:

clamitare coepit... ad Philotam decurrisse,

Curt. 6, 7, 27; 9, 8, 7; 10, 7, 10:

clamitans non corporis esse sed loci morbum,

Sen. Ep. 104, 1; Suet. Calig. 58; Tac. A. 12, 7; 12, 35; id. H. 2, 29; cf. id. ib. 3, 10.— Pass. impers.:

multisque sciscitantibus cuinam eam ferrent... Thalassio ferri clamitatum,

Liv. 1, 9, 12.—
3.
With subj.:

Messalina clamitabat... audiret Octaviae matrem,

Tac. A. 11, 34:

Mnester clamitans aspiceret verberum notas,

id. ib. 11, 36; 16, 10.—
4.
With acc.:

quid clamitas?

Ter. And. 4, 4, 28:

haec Volscio clamitante,

Liv. 3, 13, 3:

quorum clamitant nomina,

Plin. Ep. 9, 6, 2:

saeva et detestanda alicui,

to imprecate, Tac. A. 3, 23.—
5.
With ut or ne:

Acerronia... dum se Agrippinam esse utque subveniretur matri principis clamitat, conficitur,

Tac. A. 14, 5; cf.:

neve consulatus sui collegam dederet liberto... clamitabat,

id. ib. 16, 10.—
B.
With personal obj.:

clamitant me ut revortar,

call on me, Plaut. Ps. 5, 1, 30 Lorenz (Fleck. inclamitant):

clamitent Ne sycophantam,

call, Ter. And. 4, 5, 20:

clamitans eum modo consulem modo dictatorem,

Ascon. p. 34, 13 Bait.:

plausores, Augustianos militesque se triumphi ejus clamitantes,

Suet. Ner. 25. —
C.
Trop., of things, to proclaim, reveal, betray:

nonne ipsum caput et supercilia illa penitus abrasa olere malitiam et clamitare calliditatem videntur?

Cic. Rosc. Am. 7, 20.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • Root (linguistics) — The root word is the primary lexical unit of a word, and of a word family (root is then called base word), which carries the most significant aspects of semantic content and cannot be reduced into smaller constituents. Content words in nearly all …   Wikipedia

  • ՎԱՅԵՄ — (եցի.) NBH 2 0777 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 12c չ. ἁναβωάω, ἑκβωάω exclamo, clamito. Վա՛յ կարդալ. եղու՛կ գոչել. ճչալ. աշխարել. *Անկաւ երկաթն ʼի ջուրն, եւ վայեաց, եւ ասէ, ո՛հ տէր. եւ զայն յանօթ առեալ էր. ՟Դ. Թագ. ՟Զ. 5 …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”